Sokół wędrowny - PGE EC Lublin - 2023

Od dwóch długich dni lubelscy rezydenci nie pokazywali się na wizji, czy to aby nie przesada?   Ukrywali się tak skutecznie, że nawet nie dali się wypatrzyć na żywo, we wczorajsze popołudnie, przez stęsknionych FF w reprezentacji Manty i Ati. A może byli na jakiejś wycieczce krajoznawczej? Ale dziś wreszcie są! 

Pierwszy pojawił się Czart, o 8.54 przysiadł zmoknięty na barierce.

 

Rozglądał się, czy aby przez te dwa dni nic się w budce nie zmieniło. Wskoczył na próg, otrzepał się, zaczął czyścić łapki, suszyć piórka, cały czas siedząc przodem do budki. Drapał się za uchem, drzemał, wreszcie przysnął z głową pod skrzydłem.

 

Gdy się obudził, wrócił do poprzednich zajęć.
O 10.22 odwrócił się do mgły, bo światu nie było widać. Był chyba po temu istotny powód, bo za nieco ponad dwie minuty dołączyła Wrotka  . Przysiadła na barierce, a Czart zaraz wskoczył do budki. Oboje głośno dyskutowali i kłaniali się, nie przekraczając jednak progu. Cztery minuty później Czart wypadł prosto z budki, zostawiając ciokającą Wrotkę samą.



Gadała tak do siebie jakiś czas; o 10.40 zmieniła miejsce pobytu na próg.
 

Kiedy Wrotka nadal siedziała i obserwowała okolicę, od 10.45 widoczne były, na tle mgły, piękne loty Czarta  , który ostateczne wylądował za chwilę na daszku.
Wrotka w tym czasie wskoczyła do budki, zapraszała, Czart jednak wolał pozostać na daszku. Odleciał o 10.51.


Wrotka na chwilę przysiadła w dołku - przymierzała się do jego pogłębienia, ale ostatecznie zrezygnowała.

 

O 10.56 wskoczyła na próg, potem na barierkę, a następnie przeniosła się na jej róg. Siedziała rozglądając się we mgle i oparach - pewnie wypatrywała uciekiniera, jednak bez powodzenia.

 

Odleciała równo o 11.00, nie uraczywszy nas tym razem występami baletowymi  .

 

Nie było to jednak jej ostatnie słowo na dziś. Na barierce spędziła jeszcze kilkanaście minut po przylocie o 15:27. Lądowała w trakcie jakiejś dłuższej wypowiedzi więc można domniemywać, że gdzieś tam w pobliżu przemknął jej towarzysz.
 

Zajrzała do środka budki, zlustrowała dolne partie komina i przeszła do obserwacji.
 

Nic nie umknęło jej uwadze, choć przelatującą grupę gołębi całkowicie zignorowała.
 

Odfrunęła o 15:46.
 

Wrotka i Czart umówili się dziś na spotkanie o 8:00. Ona przyleciała za wcześnie, on za późno. W efekcie mieliśmy dwie wizyty indywidualne.

Wrotka 7:49 - 7:51


Czart 8:12 - 8:15

Dzisiaj do południa nie było widać żadnego z lubelskich rezydentów, ale zaraz wczesnym, deszczowym popołudniem pokazała się Wrotka. O 12.42 usiadła na swoim ulubionym miejscu, czyli na barierce przed drzwiami. Nawoływała, spoglądała do budki, rozglądała się na wszystkie strony. Czyżby szukała Czarta? 

 

Bardzo się chyba spieszyła, bo już po nieco więcej niż minucie odleciała.

A po dwóch godzinach budkę odwiedził Czart. Przysiadł o 14.39 w tym samym miejscu, co Wrotka, głośno oznajmiając przybycie. Rozglądał się, po czym przeskoczył na podest pod kamerkę. Jednak z kamerki wewnętrznej było widać, że rozgląda się i zagląda do budki. Teraz chyba on szukał Wrotki  .

 

Po dwóch minutach wyłonił się i wskoczył do budki, jednak tylko na chwilkę, by się rozejrzeć.

 

Potem jeszcze z progu zlustrował teren i o 14.42 fruuu ... odleciał. Jeszcze przez chwilę jego lot było widać pod podestem.
 

10:35 
Czart przybył na róg barierki nawet nie bardzo przemoczony (a Lublin dziś mocno deszczowy).
 


Zaraz wskoczył na próg, siedział tak kilkanaście minut - pootrząsał się, pootrzepywał, powygarniał z czupryny kropelki. Znalazł nawet czas na krótką drzemkę.

Spędził chwilę w budce, żeby przypomnieć sobie smak kamyków. 


Odleciał z progu  o 10:58, wcześniej sprawdziwszy, czy jeszcze pada 
 

13:50
Po trzech godzinach Czart ponownie pojawił się przy budce. Tym razem był bardzo krótko - z barierki rozejrzał się na wszystkie strony i poleciał dalej.  Słyszał zapewne jakieś stuki, bo wyraźnie na nie reagował

Lublin od wczorajszego wieczora skąpany jest we mgle.
A naszym sokołom w końcu udało się zsynchronizować zegarki - albo Czart zgarnął Wrotkę gdzieś po drodze - grunt, że wreszcie zagościły na wizji wspólnie. Krótko po 13 wylądowały na barierce. Czart jako pierwszy, Wrotka przysiadła obok i przykleiła się do tego miejsca do swojego odlotu.
 

Czart próbował sztuczki z budką, ale nie podziałała ona na towarzyszkę, więc szukał pocieszenia w kamyczkach. Taki stan rzeczy miał rację bytu tylko dopóki Wrotka była obecna za ścianą, gdy odleciała młody wybiegł na próg, by ją odprowadzić wzrokiem.
 

Pozostał pięć minut dłużej. W tym czasie przeniósł się na dalszy róg barierki i stamtąd odfrunął.
Opisane wydarzenia w skrócie.

 

W dzisiejsze, mgliste przedpołudnie lubelska para zrobiła nalot na własną budkę . O 10.05 jako pierwsza pojawiła się Wrotka; usiadła na barierce, rozglądała się, nawoływała, no i efekt był po chwili widoczny. Za nieco ponad minutę dołączył głośno piszczący Czart i od razu wskoczył do budki. Głośne z początku, potem już cichsze rozmowy toczyły się znów tylko przez próg.

 

Czart postał, pogadał, zwiedził jeszcze teren pod kamerkami i o 10.08 wskoczył na próg. Wrotka na poręczy się kłaniała, a on tylko się jej przyglądał i zastanawiał się pewnie, co ma dalej począć  .

 

W końcu wskoczył na barierkę i po chwili przeniósł się na jej róg. Dopiero wtedy Wrotka zajęła jego miejsce w budce.

 

Wrotka coś tam jeszcze zagadywała, a ten gagatek trwał tam niewzruszony, odwrócony do niej plecami , po czym o 10.11 dał nura w dół i poleciał.
Wrotka wyskoczyła na barierkę, śledziła jeszcze przez chwilę teren, pewnie w poszukiwaniu Czarta. Przeniosła się potem na skraj barierki i o 10.14 również odleciała.


 

Film do postu Bożki. Zanim sokoły wylądowały na podeście spotkały się wcześniej w powietrzu