Sokół wędrowny - PGE EC Lublin - 2023

7:07 - 7:12
Na podest przybył Czart. Szkoda że prawie nic nie widać, bo po przylocie wykonał piruet - pewnie obserwacje tańców Wrotki przynoszą efekty .  Po cichu przeniósł się na róg barierki, podrapał chudą nóżką i już ze swoim piskliwym śpiewem przespacerował się na próg. Tu spędził krótką chwilę,
 

potem jeszcze z podestu popatrzył wokół i znikł za rogiem budki. Nie wiadomo, czy tam zasnął, czy poleciał, czy jeszcze coś innego zrobił, bo już więcej się nie pokazał.

Po południu wpadła Wrotka, jak dotąd nawet dwa razy. Najpierw o 13, nie zagrzała długo miejsca, nie przekroczyła progu, za to wykonała kilka podskoków, a odlot prowadził przez drucianą trampolinę. Żeby nie przedłużać, prawie jej nie było widać, ale że zdjęcia to jeszcze większy dramat niż filmik, wrzucam ten ostatni.


Wróciła godzinę później i ponieważ była prawie dziesięć minut, zmieściła w tym czasie kilkuminutowy pobyt w środku. Zaliczyła ostrożny obchód przeplatany kilkoma dołkami.
 

 

O 14:09 zeskoczyła na barierkę i odleciała, jak poprzednio, z dalszego rogu.

Dzisiaj rano w budce rezydenci się nie pojawili. Pewnie nie mieli takich planów, ale też mogli się wystraszyć widocznych przez jakiś czas rozhuśtanych kabli.

Przed dziesiątą natomiast, ci co mają sokoli wzrok (np. Ati ) mogli zaobserwować kilka przelotów. Zaaferowanie musiało być duże, spraw do załatwienia bez liku, bo nikt do budki nie wstąpił.
 

  

Czy to będzie pierwsza noc w roku z sokołem w lubelskiej budce?
Wrotka przyleciała o 14:42, usiadła jak na nią cichutko na końcu podestu, subtelnie tylko się przywitała.


Długo pozostała w tym miejscu, delikatnie tylko przemieszczając się kilka centymetrów w kierunku wejścia. Dla nas widoczna była głównie jej sylwetka.
O 16:12 na rewir wrócił Czart, Wrocia się ucieszyła i z tej okazji wskoczyła na próg, skąd nawoływała samczyka, ale Czart udał się prosto do łóżka. Może to on rano wywijał te wszystkie przeloty, więc mógł być chłopak po całym dniu wykończony.


A Wrotka? Spodobało jej się w progu. Co prawda musi się ostro wyginać bo z zaciekawieniem rozgląda się po okolicy, ale przy takim wydatnym żabocie łatwiej kręcić głową niż się przemieścić. Jak na mój gust nie ma co już szukać podestów na noc, budka to najlepsza miejscówka.
 

Wrotka była podobnego zdania, co nie ukrywam, niezmiernie cieszy...
Na długie godziny zajęła próg. Przeglądała z niego okolicę (w pozycji odwróconej), czasem przeczyściła kilka piórek, wreszcie przysypiała, niekiedy chowając głowę w skrzydłach. 
 

Tak przyjemnie się Wrotce spało dopóki nie poczuła, że musi się udać za potrzebą.


Po tym spacerze jak dotąd nie zdecydowała się na powrót na próg, lecz wciąż siedzi na barierce przed wejściem do budki.
 

Aktualizacja: jeszcze przed północą Wrotka wróciła na próg i ułożyła się do snu ( filmik ).
 

Wrotka spędziła całą noc w progu gniazda, aż przyleciał Czart i "uwolnił" ją, sam zajął nocne miejsce Wrotki i odleciał.
 

 

 
 

Czart nadleciał o 7:18, odbił się od rogu barierki i już go nie było.  Może nie spodziewał się, że zobaczy Wrotkę na progu?
Zaraz nawrócił i wylądował już gotowy do spotkania.

Wrotka przywitała go w środku, krótko mu opowiedziała, że właśnie zaczyna się nowy okres w ich życiu i teraz już będą bardziej pilnować budki 

Zaraz poleciała, a on układał sobie w głowie jej słowa.
 

Potem ulokował się na progu i tak przesiedział do 7:38.

W lutym gniazdo wyraźnie weszło w nowy wymiar atrakcyjności dla naszych sokołów. O 13:01 znów przyciągnęło Wrotkę. Była po posiłku, na barierce jeszcze czyściła pazurki i dziób, a potem znalazła przytulne miejsce na dachu budki. To że my nic nie widzimy w tych oparach i ciapkach na kamerze nie znaczy oczywiście, że coś ma umknąć sokołowi. O 13:32 Wrotka zauważyła Czarta (ja nie) i wyleciała mu na spotkanie. Jakoś musieli się w locie minąć, ale zaraz odnaleźli się przy swoim lokum, z tym że Czart obrał cel na jego dach, Wrotka tym razem skierowała swe kroki na próg. Młody szybko znalazł wygrzane przez Wrotkę miejsce, więc o zmianie piętra nie było mowy.
 

Po kilkunastu minutach Czart odleciał, a Wrotka pozostały czas poświęciła na ukończenie toalety poobiedniej, małą rundkę w budce przy samych drzwiach i przenosiny na jedno z jej ulubionych miejsc na końcu podestu.
 

Oto skrót opisanych pokrótce wydarzeń, do jej odlotu o 14:16.

Trudno dziś nadążyć za tym oblężeniem sokolej rezydencji. Spokój trwał niecałe pół godziny, o 14:44 z wdziękiem na próg przyleciał Czart. Wyglądał jakby szukał towarzyszki, której akurat w tym momencie w domu nie było. Mógł ją wypatrzeć z punktu widokowego, bo po kilkudziesięciu sekundach ruszył w dalszą drogę.


 

Gdyby przyleciał po 15:18, już by panią domu zastał ( powrót Wrotki ).

Zresztą doskonale wiedział o jej obecności, ale był bardzo zajęty sprawami okołokominowymi, co widać na filmiku.


Wrotka nie wiedziała, lecieć za nim czy nie lecieć... Wreszcie o 15:36 zdecydowała się zobaczyć, co młody wyczynia. Chyba radził sobie całkiem nieźle, bo po niecałych dziesięciu minutach znów okupowała róg podestu. Tym razem do godz. 16:13.

I wcale nie odleciała daleko, dokładnie tyle, ile trzeba było odlecieć, by spotkać Czarta i ściągnąć go na werandę domu na dyskusję. Zajęło jej to trzynaście minut.


Samczyk powiedział swoje, posłuchał jak wypadało i zrobił w tył zwrot, Wrotka zaś została na swoim rogu.
 

O 16:54 przedreptała za budkę, skąd jakieś pół minuty potem sfrunęła w dół komina. Po kolejnych sekundach widać był sokoła lądującego na podeście kilka metrów pod budką. Ktoś najwyraźniej zajął dzisiejsze miejsce noclegowe.