Do pierwszego w tym roku spotkania pary doszło 6 lutego (wcześniej samczyk i samiczka pokazywały się osobno na wizji). Sokoły powoli coraz bardziej zacieśniały więzi, czego skutkiem było zniesienie czterech jaj, kolejno w dniach: 1, 3, 6 i 8 kwietnia. Były one wysiadywane regularnie i z pieczołowitością.
Rezydenci
Ster
Wykluł się w gnieździe na kominach szczecińskiego Wiskordu w 2016 roku. Posiada żółtą oraz niebieską obrączkę z kodem 7AN.
Bursztynka
Wykluła się w gnieździe na kominie Elektrociepłowni Dolna Odra (Nowe Czarnowo) w 2018 roku. Posiada obrączkę żółtą oraz niebieską z kodem 9BA.
Gniazdo na Lotosie musi być atrakcyjnym obiektem dla sokołów skoro w okresie wysiadywania jajek przez gdańską parę, doszło do aż sześciu wizyt nieproszonych gości. 12 kwietnia na wizji pojawił się młody, roczny osobnik z obrączkami żółtą i niebieską. 14 kwietnia oraz 19 kwietnia wysiadującego Stera nawiedził dorosły zaobrączkowany sokół zidentyfikowany jako Gdynek 8BS (wykluty w 2019 roku w Gdyni). 2 maja na daszku budki wylądował intruz, pogoniony przez Bursztynkę (Ster w tym czasie siedział na jajkach), 6 maja - sokół z obrączką obserwacyjną 7BM, zaatakowany przez Stera, oraz 8 maja - młody, roczny osobnik o obrączce 4CD.
9 maja wykluły się dwa pisklaki gdańskiej pary, 10 maja - trzeci młody i 11 maja czwarty pisklak. Niestety trzecie z piskląt okazało się słabe i odeszło 11 maja, przed wykluciem się najmłodszego z rodzeństwa.
14 maja doszło do karmienia martwym pisklęciem, którego truchełka rodzice nie wynieśli wcześniej z budki. 20 maja w menu pojawił się gryzoń, nietypowy dla diety sokołów wędrownych. 5 czerwca z kolei przekąską stał się nietoperz. Młode karmione były również długonogimi ptakami wodnymi, na co zwróciła uwagę FF Poodka. Ciekawostką jest także to, iż Bursztynka dostarczała pożywienie i prowadziła karmienie maluchów w środku nocy.
27 maja odbyło się obrączkowanie maluchów. Trzy samiczki otrzymały niebieskie obrączki obserwacyjne o numerach 3CZ, 4CZ, 5CZ (plus żółte obrączki ornitologiczne) oraz morskie imiona, kolejno wg numerów obrączek: Reja, Muszelka, Jurata.
Materiały zdjęciowe FF-ów z forum peregrinus.pl
17 czerwca odnotowano pierwsze wyjście jednej z młodych na podest. 18 czerwca Jurata, przy próbie skoku na poręcz, wypadła z gniazda, a 21 czerwca Muszelka spadła z poręczy podestu, ćwicząc skrzydła. Bezproblemowo i samodzielnie odleciała jedynie, w dniu 24 czerwca, Reja. Dzięki informacjom FF Poodki było wiadomo, że dwie młode, które bardzo niefortunnie opuściły podest gniazda, obecne są na kominie. 25 czerwca Muszelka powróciła na podest odbierając posiłek od ojca, a 1 lipca do budki przyleciała Jurata.
Córki Bursztynki i Stera pojawiały się przy gnieździe do połowy sierpnia.
We wrześniu (3 i 17) w gdańskim gnieździe wizytę złożył wykluty w Gdyni w 2020 roku Sztorm 5BX (drugi już w tym sezonie syn Bosmana i Bryzy z gniazda na gdyńskiej elektrociepłowni PGE).
23 listopada na podeście pojawił się innego kalibru intruz – gołąb. Niestety nie wiadomo, czy zdołał umknąć goniącemu go sokołowi.
Jesienią ujawnił się nawyk leżakowania w budce przez Stera (podobne zachowanie można było obserwować u poprzedniego gdańskiego rezydenta – Gryfa).
Podsumowując sezon lęgowy 2021 na Lotosie można stwierdzić, że Bursztynka i Ster, którzy wyprowadzili w tym roku swój pierwszy udany lęg, okazali się wspaniałymi, troskliwymi rodzicami. Para zawiązała stosunki na dobre. I jedno, i drugie obecne jest cały czas w okolicy gniazda, dochodzi też do dość częstych spotkań między nimi.
Należy dodać, że tegoroczny lęg Stera i Bursztynki był najpóźniejszym ze wszystkich lęgów polskich par sokołów wędrownych, które możemy oglądać na wizji.