Sokół wędrowny - PGE EC Lublin - 2023

Spotkania nie było, ale radość z oglądania Wrotki owszem.
 

 

 

Podobna historia rozegrała się krótko przed południem. Wrotka wylądowała na podeście o 11:34 i wyraźnie rozglądała się na wszystkie strony w poszukiwaniu Czarta.
 

Nieco ponad dwadzieścia minut później dostrzegła jego przelot (ja nie) i znów podjęła próbę zaproszenia go do gniazda.
 

Czart na spotkanie na dotarł. Wrotka odleciała z końca barierki dokładnie w południe.

Kolejne spotkanie z Wrotką (nasze, nie Czarta) miało miejsce trzy godziny później. Bardzo podobne do wcześniejszego tylko skompresowane do 6 minut. Skrót wizyty na poniższym filmiku, który zaczyna się od przelotu i nawrotu sokoła zaraz przed lądowaniem Wrotki.

Dziś pierwszy sokół ukazał się nam, jak jeszcze było szarawo. Przyleciał na daszek o 6.26 cicho ćwierkając - po głosie Czart, reszta już nieco bardziej zagmatwana  . Raczej to jednak Pan Domu zaczął nowy dzień .
Postał chwilę, przeszedł na róg daszku i o 6.30 odleciał. Zabawił tylko ok. 4 minut.

O 6.37 przyleciała rozgadana Wrotka - przysiadła na barierce, przeszła na jej róg, szybko wróciła i wskoczyła do budki. Cały czas głośno zapraszała i wypatrywała przez okno - pewnie Czarta szukała  .

 

Wyskoczyła nagle z budki no i zobaczyła go, jak przemknął wysoko po niebie. Wrotka postała chwilę na rogu barierki, potem wskoczyła na daszek i o 7.01 odleciała.



 

Czart wrócił o 8.57 - popiskując wylądował na barierce, po chwili wszedł do budki - czyżby Wrotki szukał?   Rozglądał się, stanął w dołku, ale weny do dołkowania raczej nie miał  .

 

Wyszedł więc na próg, przepatrzył okolicę i pewnie kogoś zauważył, bo o 9.02 nagle odleciał.

A potem o 9.07 wpadła na całe 24 sekundy Wrotka  .

Ciekawe, gdzie mają dziś randki lubelscy rezydencji, bo zakładam, że jednak mają  .

 

To jest sztuka tak cały dzień kręcić się wokół gniazda i się nie spotkać. Poprzedni post zakończyła Wrotka, to teraz pora na Czarta. Miał swoje (prawie) pół godziny na barierce od 11:15 do 11:42. Nie był zbyt ruchliwy, za to popracował nad swoimi piórkami. Tutaj tylko przylot, bo plamy na kamerze wszyscy znają aż za dobrze, a to one odgrywają główną rolę podczas jego wizyty.


Mistrzostwo w ukrywaniu się przed kamerą osiągnęła Wrotka podczas swojego pobytu w godz. 13:59 - 14:03. Owej wizyty nie widać w ogóle, cudownie że Wrotka jest taka rozmowna, dzięki temu łatwiej było wychwycić przylot i odlot. Poniżej jeden z dosłownie paru kadrów, gdzie ją widać (lewy brzeg obrazu).
 

Przyleciała z powrotem o 14:22. W ciągu sześciu minut spędziła nawet kilka chwil w budce.
 

I to nie wszystko, bo zatrzymała się na jakąś minutę na barierce o godz. 15:20. Oczywiście z odpowiednią oprawą dźwiękową.

Wrotka do gniazda zapraszała.


 

Wrotka owszem, ale dzień rozpoczął się tradycyjnie, od spaceru młodego po dachu krótko po 6:00. Pogadał, postał i sobie poszedł. Odleciał o 6:15.

Potem była wspomniana przez JS wizyta Wrotki (6:40 - 7:14).

Przyleciała jeszcze na trzy minuty o 10:51. Dużo mówiła, ale progu budki nie przestąpiła.
 

Krótko przed 13:00 miało miejsce coś, co przy odrobinie dobrej woli można nazwać spotkaniem. Zamyka się w pierwszej minucie filmiku. Potem Wrotka sobie poprzeskakiwała przez próg i pobiegała po barierce, nawet pojawiła się myśl, by przeczesać kilka piórek, ale tak bardzo nie chciała przegapić przylotu Czarta, że ten pomysł porzuciła. Młody jednak do jej odlotu już się w gnieździe nie pojawił.


Straszna szkoda, że tak mało widać z kamery zewnętrznej...
...i dlatego niewiele można było skorzystać z kolejnej wizyty Wrotki (14:59 - 15:38). Przyleciała ze śpiewem na dziobie na barierkę przed wejściem do budki, po pięciu minutach pomknęła na koniec podestu, skąd odleciała.


A że (ku mojej rozpaczy) lubi ten róg, postanowiła sobie jeszcze tam posiedzieć przez ponad 20 minut (16:58 - 17:20). Przylot obowiązkowo z popisem wokalnym.
 

O 6:11 na dachu zameldował się Czart z nawoływaniem. Zaraz usadowił się pod ścianą komina, a potem przedreptał na brzeg przy kamerze.
Tutaj zastała go Wrotka, która o 6:26 wpadła jak burza do budki z głośnym zaproszeniem. A on sobie siedział, początkowo widoczny tylko jako subtelny cień w prawym górnym rogu.  Potem  przemieścił się na środek dachu, co Wrotka odnotowała głośniejszym wołaniem. I tak trwali następne 10 minut - Wrotka w czujnym oczekiwaniu, a on z siłą spokoju.
 


O 6:37 zdecydował o odlocie żegnany zawiedzionym ciokaniem Wrotki.

Następne minuty Wrotka spędziła na wypatrywaniu swojego towarzysza. Wychodziła na podest, wracała,  cały czas uważna i nawołująca, chwilami głośniej - pewnie wtedy, gdy jej mignął w oddali.
 


Potem przemieściła się na róg barierki, trochę posiedziała i wskoczyła na dach. Może sobie wykalkulowała, że Czart wolałby się tam właśnie spotkać?
 


Jeśli tak było, to niestety jej plan się nie powiódł - młody nie przyleciał. Wobec tego Wrotka - ponownie zawiedziona w swoich oczekiwaniach - odleciała (7:00).

I dopiero wtedy Czart uznał, że zagrożenie minęło i może do domu wpaść Co też uczynił, po cichutku, o 7:24. I wystarczyło go poobserwować, by zrozumieć, dlaczego wcześniej niezbyt chętnie się Wrotce pokazywał - jeszcze się dziś nie uczesał i nie wystroił. A to nie lada wyzwanie, bo poświęcił temu ogromną większość czasu ze swojej ponad godzinnej wizyty. Wrotka czasem straszyła go przelotem, ale chyba zrozumiała, że samczyk potrzebuje jeszcze czasu dla siebie


A potem okazało się, że chyba przegapiła właściwy moment, co więcej, Czart nie wysłał zaproszenia, gdy na spotkanie był już gotowy, więc z wyrzutami wpadła dosłownie 40 sekund po jego odlocie.


Bardzo go wypatrywała, był nawet moment, kiedy już miała startować, pewnie dostrzegła go gdzieś u dołu komina. Pozostała jednak do godz. 9:00.