Sokół wędrowny - PGE EC Lublin - 2023

Z przejedzeniem radzimy sobie świetnie, tylko potem trzeba w środku nocy wstawać


Drobnymi kroczkami przedreptała pod samo okienko i już nawet miała wskakiwać, ale na razie się rozmyśliła i przysypia na barierce.
 

Tak się Wrotka wietrzyła jeszcze trzy kwadranse, po czym wróciła na próg.

 Tuż po szóstej ożywiła się, weszła do budki z ciokaniem, bo oto objawił się na dachu młody książę (czyli Czart).Trochę potowarzyszyli sobie on na górze, ona na dole. On coś mówił do niej piskliwie, ona z rogu barierki zerkała na niego co chwila.
Wreszcie Czart zeskoczył do budki i tutaj kontynuował rozmowę.
 

O 6:16 Wrotka z rogu barierki odleciała, a on kilka chwil po niej.

Powyższe wydarzenia na filmie:

A za godzinę, o 7:19 Wrotka wpadła do budki z głośnym nawoływaniem. Czart musiał przelatywać w pobliżu, widać było, jak Wrotka śledzi go wzrokiem.

Ponieważ jednak gałgan się nie pojawił, zasiadła na barierce i już w ciszy rozglądała się uważnie. 

Minęło pół godziny i znowu wskoczyła do środka z zaproszeniem, ale i tym razem zostało ono zignorowane. 

Wtedy postanowiła przenieść się na dach. Długo tam siedziała -  głównie na brzegu. Trochę się ruszała, przeszła na róg.
 

I stąd chyba dostrzegła swojego ukochanego (określenie może trochę na wyrost  ), bo już zaczęła się krzątać niecierpliwie i nawoływać. Ukochany nie nadleciał, więc to ona wyruszyła na poszukiwania (9:50).

Wrotka nie ustaje w próbach przywołania Czarta do budki. O 11:03 przyleciała ponownie z ciokaniem, spędziła na podeście pięć minut wypatrując i wyczekując.
Zaraz wyruszyła, zapewne z zamiarem doprowadzenia delikwenta . Wróciła po niespełna dwóch minutach, znowu sama. Intensywnie się rozglądała, wołała, wskoczyła do budki i zaraz z powrotem na podest. Stąd zobaczyła w dole lecącego sokoła, więc znowu hop! do środka z zaproszeniem. I znowu nic.

Zasiadła w końcu na barierce w spokojnym oczekiwaniu. Nie doczekała się jednak - poleciała o 11:55.

A tu już po pięciu minutach od jej odlotu pojawił się nasz poszukiwany osobnik. 

Przysiadł na podeście zadowolony z siebie, ćwierkający. Popatrzył wokół, poczekał wygładzając piórka. I po 10 minutach odleciał.

Bardzo aktywne dzisiaj lubelskie sokoły, wyraźnie już czuć w powietrzu wiosnę.

Wrotka jeszcze dwukrotnie przylatywała do budki z włączoną syreną i wypatrywaniem Czarta. A pewnie nie jest to dzisiaj jej ostatnie słowo.

12:20 - 12:34 

13:34 - 13:59

Na Inżynierską przyjechaliśmy chwilę po odlocie Wrotki z gniazda. Już z daleka widać było sokoła oddalającego się od komina w stronę makaronów. Może to była Wrotka. A może Czart. Na kominie, z żadnej strony, nie widać było nikogo. Podkreślam słowo "widać", innymi słowy, to że my nie widzieliśmy, nie znaczy, że jakiegoś nie było.

Minuty wyczekiwania i na niebie znów pojawia się sokoli kształt. Ląduje z drugiej strony komina, tak więc szybko pakujemy się do samochodu i udajemy na drugą stronę. Wysiadamy, a sokół znów szybuje. Na drugą stronę komina, a jakże. My jak te baranki za nim. Tym dowcipnisiem okazała się Wrotka, tu z budką w tle, dla łatwiejszej wizualizacji.
 

Pooglądaliśmy ją z różnych stron i doczekaliśmy się przylotu młodego. Lądował pod czujnym okiem partnerki, choć ten przylot nie zrobił na niej wielkiego wrażenia.


Dalej niewiele już się działo. Samczyk zerkał czasami na Wrotkę...
 

...ona sprawdzała co tam słychać u niego.
 

Zapadła cisza i spokój, idealne warunki do drzemki - pomyślał Czart.


Wrotka stwierdziła, że to jednak zdecydowanie za wcześnie i kilkoma przelotami wybudziła chłopaka ze snu.
 

Ciekawe na jak długo. Wróciła na swój balkonik, ale usiadła tyłem do nas, co w połączeniu z zimnym wiatrem dało nam do zrozumienia, że pora zbierać się do domu.

Wrotka - od godz. 6.20 w gnieździe

 
 
 

Wrotka pilnowała gniazda przez dwie godziny (6:02 - 8:01).
Po dyżurze w środku budki wyszła na próg (7:36) i stąd jeszcze lustrowała okolicę. Pod koniec pobytu z dużym zainteresowaniem obserwowała czyjeś loty.
O 8:00 ten ktoś zbliżył się do budki - wyglądało tak, jakby chciał wylądować, ale widząc Wrotkę zmienił zamiar. A ona zachowywała się trochę inaczej niż zwykle na widok Czarta - nie ciokała zapraszająco, tylko czujnie go śledziła i kiedy minął budkę popędziła za nim.

O 10.57 Wrotka znów odwiedziła budkę - rozgadana wylądowała na barierce, rozglądała się, o 11.00 wskoczyła na próg, a 5 minut później weszła do budki. Rozejrzała się po wnętrzu, kilka razy pogłębiła dołek.

 

O 11.08 wróciła na próg, z którego obserwowała teren pod podestem. W pewnym momencie znów wskoczyła do budki, zapraszała, ale spotkania się nie doczekała. Zajęła się więc przez chwilę zmokniętymi piórami. Czynność tą przerwała i zaczęła kogoś uważnie wypatrywać przez okno.

 

Wskoczyła zaraz na próg i szybko okazało się, że jakiś lotnik (kto, jak nie Czart  ) szybuje poniżej podestu, znów omijając budkę.

 
/Wrotkę nieco widać, ale Czarta niestety nie/

Wrotce pozostało tylko zerwać się (o 11.34) i polecieć za niesfornym partnerem  .