Sokół wędrowny - PGE EC Lublin - 2023

Po południu nasi rezydenci ponownie spotkali się na wizji, ale tym razem na zewnątrz budki i nie w takiej bliskości, jak o poranku. 

Pierwsza pojawiła się ciokająca Wrotka; o 16.07 usiadła  na barierce naprzeciwko drzwi, a po czterech minutach przeniosła się jej róg.
Z kolei o 16.12 jej poprzednie miejsce zajął popiskujący głośno Czart. Chwilkę posiedział, potem wskoczył na próg, zerknął do budki

 

potem na zewnątrz na Wrotkę

 

i o 16.13 zwiał z progu ... i ze spotkania  .

Wrotka posiedziała jeszcze trochę i o 16.17 odleciała.

/widoczność z kamery zewnętrznej niestety bliska zeru  /.

 

Dziś rano oba sokoły pojawiły się na podglądzie, ale nie razem.

8:04 - 8:23
Wrotka przybyła na podest naprzeciwko budki. Ciokała.
 


Po kilku minutach przeniosła się na róg barierki, chwilę czyściła pazurki.
Wskoczyła na dach i tutaj, rozglądając się i przeczesując pióra przesiedziała do odlotu.
 


8:59 - 9:15
Na rogu barierki, gdzie wcześniej siedziała Wrotka pojawił się Czart. Pozaglądał stąd do budki, zlustrował dół, popatrzył do góry, gdzie się ta jego druga połowa podziała 
Zaraz wskoczył na dach, przespacerował się na drugi jego koniec, tuż przy kamerze.
 


Tutaj ulokował się na brzegu i też tak siedział do odlotu.

Lubelskie sokoły nie mogą dziś zsynchronizować swoich wizyt w budce  .

Wrotka ponownie przyleciała na barierkę o 10.50, ale z uwagi na brak partnera do rozmowy, zabawiła tylko 5 minut. Pogadała, porozglądała się i odleciała.

 

 

Może jakimś sposobem doszły do sokołów nasze wczorajsze narzekania, że nie razem, że brak synchronizacji... I oto są oba.

Najpierw, o 8:40 pojawiła się na podeście Wrotka z krótkim ciokaniem. Zaraz weszła na próg, potem do budki. Trochę wyglądała, trochę dołkowała w różnych miejscach. Wszystko robiła nieśpiesznie.
 


I kiedy tak sobie siedziała w środku pod kamerą, Czart zaskoczył ją swoim skokiem na próg.
Ona chyba miała ochotę na konwersację, on wręcz przeciwnie. Siedział sobie na jednej nodze, trochę przysypiał, czasem na nią zerknął. Chyba był po śniadaniu, albo w nocy się nie wyspał..
Zdecydował się na chwilę wejść do budki, co Wrotkę ożywiło.  Przywitali się, ale on nadal jakiś nieobecny i zamyślony. Pokręcił się, popatrzył
 


i wyszedł na próg, tym razem przodem do świata. A Wrotka wciąż w pochyleniu, gotowa na kontakt.
W końcu chyba ją to zmęczyło, bo zaczęła się krzątać. I nareszcie wzbudziła jakieś zainteresowanie Czarta - spoglądał uważnie i nawet ćwierknął, chyba z uznaniem
 


Jeszcze zanim odleciała, Wrotka miała do Czarta kilka uwag. Słuchał z zaangażowaniem, a jakże, potem -  już po odlocie -  śledził ją wzrokiem.
A następnie na długo zajął się toaletą.

Na filmie skrót tego prawie 40-minutowego  spotkania:

Czart dzisiaj miał dzień budkowy.
Po bardzo długim spotkaniu z Wrotką przyszedł czas na bardzo długi pobyt na progu. Od przylotu przed 9. do 16:10 z dwiema krótkimi przerwami mogliśmy go podziwiać z każdej strony.
Wyczyścił sobie w tym czasie chyba każde piórko i wszystkie pazury, wyginał się na wszystkie strony, otrząsał, przeciągał
 


Do środka zajrzał na krótką chwilę
 


Zrobił jedną brzydką rzecz 
 


Poleciał najpierw trochę po jedenastej na 15 minut.  Wrócił rozruszany, bo wcześniej już trochę przysypiał.
Wczesnym popołudniem prawdopodobnie zgłodniał, wybył na trochę dłużej, około 25 minut. Sądząc po wolu i po mlaskaniu obiad zaliczył. 
 I  potem już dość leniwie sobie siedział  - najpierw przodem do budki, za jakiś czas przekręcił się i już tak trwał na progu przez następną godzinę. 
Wreszcie zeskoczył na podest, popatrzył do góry na komin, obrócił się, zrzucił balast (tym razem tak jak należy, poza gniazdo  ) i pofrunął w dół.

Lublin z sokołem we mgle

 

 
 

Tym sokołem był Czart.
Przyleciał o 10:54, kilka sekund przed lądowaniem widoczny był u dołu ekranu jego (ewentualnie innego sokoła o przeuroczych karmelowych policzkach) przelot. Wielkie gratulacje dla Czarta za lądowanie na skrawku barierki, który w miarę wyraźnie widzimy. Cały próg jest za (nazwijmy to kulturalnie) "mgłą", więc gdy tam przeskoczył praktycznie straciliśmy go z oczu.


W Lublinie dziś również mocno wieje i chyba ten wiatr troszkę doskwierał młodemu, bo zaczął się wiercić w poszukiwaniu bardziej ustronnego miejsca. A wiadomo, że najbardziej ustronne jest wnętrze budki.
Czart musiał czytać dzisiejszy wpis elik o tym, co go czeka w najbliższych miesiącach, bo wziął się za Czartowe przygotowania do sezonu, czyli wykonał pół dołka jedną łapką
 
Potem wrócił na próg i z tegoż progu o 11:50 odleciał. Był niemal godzinę.

Natomiast między 12:02 a 12:05 na podeście przebywała Wrotka. Niestety ona wybrała miejsce "pod plamą". Z pewnością był to przystanek we wspólnych lotach, bo przez sekundę czy dwie widać przelot Czarta w górnym lewym rogu ekranu, gdy wyłania się na dwie chwile spomiędzy ekranowych zacieków.

To jeszcze żeby Czartowi nie było przykro odnotujmy jego wizytę na dachu kwadrans po 14. W zasięgu kamery był krótko, a co było dalej, po tym jak z niego wyszedł i kilkadziesiąt sekund później mignęło jeszcze jego skrzydełko, wie on i może Wrotka.

 

Gdyby Wrotka nie przyleciała tak rozgadana, niewykluczone że nawet byśmy jej nie dostrzegli. A skoro tyle miała do powiedzenia, możliwe że nieopodal znajdował się Czart. Jest to jednak przy obecnym stanie kamery nie do wychwycenia. A stan ten trwa już kilka tygodni.
Zlitowała się nad nami nasza samiczka, po kilku minutach wskoczyła na próg, więc można było ją pooglądać z kamery wewnętrznej.
 

Czasami wyginała się, by dostrzec coś pod kratą podestu, może tam siedział Czart? Zdecydowała się też na kilkuminutowy pobyt w budce. Kilka razy zadołkowała, ale raczej bez przekonania.
 

Spokojnie wyskoczyła na barierkę, pobiegła ku jej dalszemu końcowi i odleciała. Była pół godziny (14:52 - 15:22).