Sokół wędrowny Międzylesie

Dziś w towrzystwie Tigi zrobilam wypad na obrzeża Warszawy , odwiedzłyśmy sokoly w Międzylesiu. Mialam fart siedzial na kominie

22/09/
W czasie lata kilka razy odwiedziłam Międzylesie ,nie udało mi się zobaczyć sokoła.
Dziś miałyśmy szczęście ,jest samiczka bosonoga:laugh: ,od razu ją poznałam to ta sama co w zeszłym roku ,samca oczywiście nie było.Przydało by się im zamontować skrzynkę ,może by zostały na stałe.Po śladach na kominie widać gdzie przesiadują









Wracając znowu podjechałyśmy pod komin ,samiczka dalej siedziała tylko znowu zmieniła miejscówkę,

Kilka razy byłam w Międzylesiu i nie udało mi się zobaczyć sokoła.
Dziś miałam więcej szczęścia ,samiczka samotnie na kominie.

Dziś odwiedziłem po raz pierwszy pewną damę z Międzylesia. Dama jak to dama nie dość, że się schowała to gdy ją znalazłem odwróciła się plecami i mnie kompletnie ignorowała. No cóż "Nie ma róży bez kolców" - więc i tak za chwilę czeka ją spora niespodzianka

W tym roku Warszawa i okolice idą na rekord w ilości odchowanych pisklaków. Dlatego dziś powstało kolejne gniazdo w Warszawie tym razem przy kominie w Międzylesiu. Lokalizacja ta budziła dużo obaw - po pierwsze nie wiadomo było czy tam jest para czy tylko samiczka z epizodycznie pojawiającym się samcem. Dwa na kominie w miejscu gdzie najczęściej pojawiają się sokoły jest bardzo duży ruch serwisantów anten praktycznie wykluczający udany lęg.
Na szczęście pierwsza obawy zostały rozwiane błyskawicznie - bo młoda para pięknie pokazała się na niebie zaciekawiona naszymi działaniami albo raczej obecnością Kleksika.
Gniazdo umieściliśmy na wieży oświetleniowej na wysokości ok 30 -35 metrów. zaledwie 30-40 metrów od komina. Miejsce nigdy nie jest odwiedzane przez człowieka i góruje nad otoczeniem (poza kominem oczywiście). Na wieży były ślady posiłków sokolich. Miejsce jest może trochę za niskie więc mamy trochę obawy czy się spodoba ....Na balkonach komina sokoły zajęły by gniazdo na 99 procent ale szanse na odchowanie młodych były by bardzo marne...

Więcej zdjęć i opisów wrzuci Tiga

Podziękowania dla dyrekcji i pracowników elektrociepłowni za pomoc i niezwykle miłe przyjęcie

Wykonanie - skrzynka - Jur

obsługa naziemna Jur, Paweł

dokumentacja - Tiga

public relations Monika i Kleks

alpinista - Ja

Muszę się pochwalić . Aktywność warszawskich FF jest imponująca . Oj ma się z nami Admin, że pewnie mu się odechciewa . Zawracają głowę, a to chcą to , a to tamto . Schemat działania podobny jak zawsze. Najpierw gdzieś widziane są sokoły, potem potwierdzenia że są na pewno, następnie informacja do Admina, potem Admin załatwia wszelkie papiery i pozwolenia i na koniec montaż skrzynki . Proste ??? Proste, trzeba tylko śledzić i wypatrywać sokołów . Admina "ostrzegam", że jest w Warszawie jeszcze kilka wysokich budowli .
Tak było i tym razem. na kominie w dzielnicy Międzylesie sokoły były widywane już od dawna. Faktem jest że rzadko warszawscy FF tam zaglądali. Sprawa nabrała biegu , kiedy stwierdzono parę . Nie było na co czekać, decyzja podjęta, "błogosławieństwa" wszelkie wydane, montujemy skrzynkę !!!. Aż tu naraz słychać stop, stop, stop , kuń akurat wybiera się na wakacje , wygrzać sobie zmarznięte kości w ciepłych krajach , a sami wiecie, że bez kunia , ani rusz . Oczekiwanie przeciągnęło się dwa tygodnie, ale nie ma tego złego , co by na dobre nie wyszło. Wtedy było zimno , dziś 1 lutego było +10 stopni. Na montaż przyjechaliśmy w doborowym składzie : sokół KLEKS, który niejako staje się ambasadorem FF, Monika, tiga8, kuń[, Paweł i ja./b]
Sam montaż poszedł bardzo sprawnie i szybko, bo skrzynka jest stosunkowo nisko. Trzeba Wam wiedzieć drodzy FF, że skrzynka zamontowana jest... obok komina . Tak , obok komina. Dlaczego ? W przeddzień montażu kuń pojechał załatwiać tam pewne sprawy i w Zakładzie powiedzieli mu ,że owszem możemy tę skrzynkę zamontować w dowolnym miejscu na kominie, ale musimy liczyć się z bardzo częstymi odwiedzinami na kominie różnej maści konserwatorów i monterów anten. Są dwa - trzy razy w tygodniu, bywa że nawet codziennie i to na kilka godzin. Zbyt częste odwiedziny w czasie wysiadywania jaj nie służą dobrze lęgowi. W takim razie, jedynie słuszną decyzją była "przeprowadzka" z komina na pobliską wieżę oświetleniową. Wieża ta ma tylko ok. 30 -35 m wysokości i jest oddalona od komina jakieś 30 m. Panowie z Zakładu wyrazili zgodę również i na taką lokalizację. Tu wielkie podziękowania dla Zakładu, może kuń napisze na ten temat coś więcej. Miejsce na wieży ma ten plus, że tam naprawdę nikt nie chodzi, a sama wieża jest pod bacznym okiem pracowników ochrony .
W czasie montażu zdarzyła się fajna sprawa. Najpierw samica krążyła koło komina , KLEKS bacznie ją obserwował, potem nie wiadomo skąd przyleciał samiec . Powiem Wam, że cała ta akcja wlała w nasze FalcoFańskie serducha ogromny zastrzyk optymizmu i wiary, że jednak nadal są i jest szansa na lęg. Po chwili samiec odleciał gdzieś na miasto, samica przyleciała na komin.
Skończyliśmy montaż dokładnie o 12 :00. Z technicznych spraw to skrzynka jest taka sam jak w NDM 60x60 cm, całość waży jakieś 70-75 kg. Mam nadzieję ze para "zobaczy" skrzynkę i ją zasiedli, a jest nadzieja , bo kuń na wieży znalazł oskuby . Trzymajmy kciuki za powodzenie nowego miejsca lęgowego .

Jak tak dalej pójdzie to Admin nie będzie od nas odbierał telefonów
Gdzie się nie ruszymy to sokoły ,a my chcemy kolejne ,budki skrzynki,ale to nie jest tak szybko ,godziny poszukiwań obserwacji ,wracania znowu w te same miejsca żeby sprawdzić , czy to tylko przelotnie ,czy może sokół wybrał to miejsce już na stałe,bo tego nie możemy być nigdy pewni .Ja zawsze się zastanawiam , czy jak zadzwonię kolejny raz do jura to Bożenka powie dość, jur nigdzie nie jedzie już dość tych sokołów , bo obowiązki domowe odkładamy na kolejny i znowu kolejny dzień.
Ale to nie jest takie proste ,jak się już raz złapie tego wirusa ,to się z niego nie wyleczy .Ja osobiście wolę szuka sokoły i obserwować je na żywo ,po za kamerkami , po mimo że nie zawszę mam dużo wolnego czasu ,to kiedy mam jechać nawet 70 km. żeby zobaczyć te piękne ptaki to pojadę.
W Międzylesiu byłam już w tym roku już trzy razy z czego widziałam samiczkę tylko raz ,już się obawiałam że może zmienili miejsce .Samca widziałam tylko raz ,na samym początku obserwacji wiem że ma obrączki tylko jakie ,może się kiedyś uda je zobaczyć ,a może nawet zidentyfikować,czas pokaże ,mam nadzieję ze skrzynka przypadnie im do gustu i nie będą szukać innego miejsca do lęgu Powinny mieć na uwadze , że kuń nie na darmo wciągał przez barierki skrzynkę i tonę żwiru w torbie,która była bardzo ciężka .
A jur ,nie długo, zacznie robić skrzynki lęgowe dla sokołów na zamówienie Stanie się potentatem skrzynkowym.
To tyle o de mnie ,a teraz trochę o dzisiejszym dniu.
Jak zwykle jur krzyczy:evil: że się spóźniam , 10 minut, to zatrzymały mnie dwa światła
ale tak poważnie ,to dziś zabierałam Monikę i naszego Ambasadora Kleksa ,on to już stał się naszą maskotką ,ja osobiście zakochałam się w nim od pierwszej chwili jak go zobaczyłam ,bo on jest taki do schrupania ,i aż się chce go przytulić ,i powiem w tajemnicy że można od Kleksa dostać buziaka:)
Jadąc z Kleksikiem nie mogłam jechać za szybko .
Na kominie przywitała nas samiczka,kiedy już zaczął się ruch przy platformie samiczka wykonała krótki lot ,obejrzała nas i wylądowała znowu na kominie tylko z drugiej strony








Na szczęście deszcz padał wcześniej ,i na czas montażu było już całkiem dobrze ,szkoda tylko że nie wyszło słońce.
Ja nie miałam tyle szczęścia ,do kręcenia i fotografowania ,dostaliśmy zakaz robienia i kręcenia filmiku na terenie ciepłowni ,wszystko musiałam robić z za bramy.Pan z ochrony był na tyle miły że zostawił mi otwartą bramę na metr ,bo inaczej wszystko ,albo prawie wszystkie foki były by przez szczebelki w bramie.
Kilka fotek udało się zrobić telefonem ,ale nie było co się wygłupiać bo mogło się skończyć całkowitym zakazem fotografowania.
Prace poszły dość szybko ,choć bez pośpiechu,tak jak jur napisał zakończyliśmy o 12 tej.Ale panowie się na tyrali ,wciąganie skrzynki i tego ciężkiego żwiru to nie takie chop siup,wagę swoją miało.
Pan z ochrony ,też wyszedł pomóc naszym tytanom pracy.Dla dwóch na dole było trochę ciężko.Nie wspominając naszego Tytana .Kuń miał najgorszą robotę ,sam musiał to wtargać przez barierki.
Stojąc na dole, usłyszeliśmy głos sokoła ,po chwili samiczka zerwała się z komina ruszyła prosto nad nami , na powitanie samca ,zrobili kilka okrążeń i samiec poleciał w stronę Wisły ,samiczka wylądowała na kominie.To był balsam na nasze dusze , że jednak jest para:cheer:

Więcej już pisać nie będę popatrzcie sami.Dodam jeszcze, że jur zawsze mówi co ty wozisz w tym samochodzie ,tam się nie da włożyć igły tyle tego ,ale jak powiedział że szkoda że nic nie mamy żeby podłożyć pod gniazdo ,bo tam nie ma kratownicy tylko sama blacha ,to proszę mówisz i masz ,kostki bauma zostały podłożone pod skrzynkę